به درجه ای از عرفان و هپروت گرایی رسیدم که وقتی مادرم بهم گفت:برو این سفره رو بت بعدم برو حموم
نزدیک بود سفره رو بتم تو حموم.
-*-*-*-*-*
هی هی هی.
بیاید تو ایران ژاپنی باشیم.
از سر و ته کار نزنیم.
انیمi ببینیم.
غذاهای سالم و پر سبزی بخوریم.
فستیوال های جالب داشته باشیم. سرگرمی های مفدی که باعث بشن مردم سراغ سرگرمی های مضر نرن.
فقط جنس کشور خودمونو بخریم.
با تمام وجود درس بخونیمُ برای یه کاری تلاش کنیم.
فکرمون فقط پیشرفت خودمون و روحمون باشه.
به فیلما و اهنگا و کتابا اهمیت بدیم.
دینی که می پرستیم رو واقعا بپرستیم.
یاد بگیریم و یاد بدیم.
و نیم.
ببینیم دنیا چطور میشه هان؟ همینطور امتحانی.
امتحانش ضرر نداره.
درباره این سایت